آب زنید راه را

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد

مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد 

همسفر عشق

گفتم تو چرا دور تر از خواب و سرابی
گفتی که منم با تو ولیکن تو نقابی اما تو نقابی 

رهایی

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد